Імя Максіма Багдановіча назаўсёды засталося ў гісторыі Беларусі побач з імёнамі народных песняроў Янкі Купалы і Якуба Коласа.
Максім Багдановіч спяшаўся жыць, быццам ведаў, што лёсам яму не надта шмат гадоў адпушчана на гэтым свеце. Мучыла цяжкая хвароба – сухоты. Ды ўсё ж насуперак няўмольнасці лёсу нястомна працаваў.
Хоць ён нарадзіўся ў Мінску, але жыць і вучыцца давялося ў Расіі: у Ніжнім Ноўгарадзе, у Яраслаўлі, куды пераводзілі бацьку працаваць. Ён быў пастаянна адарваны ад Беларусі, бываў толькі наездамі. Тым не менш збярог у сабе ўсё беларускае, дасканала авалодаў роднай мовай. А яшчэ вельмі хацеў, каб яе любілі і шанавалі ўсе беларусы.
Паэт пражыў усяго дваццаць шэсць гадоў. Памёр далёка ад роднай зямлі, у Ялце, куды зімою 1917 года паехаў лячыцца. Адзінай кнігай, якая ўбачыла свет пры жыцці паэта, з’яўляецца зборнік вершаў «Вянок», надрукаваны ў 1913 годзе ў Вільні.
Паэта даўно няма з намі, але жывуць яго кнігі, жыве памяць аб ім. Яго імя носяць вуліцы, школы і бібліятэкі.
(160 слоў)
Паводле М. Чарняўскага
Похожие статьи:
Максім Багдановіч → Творчасць Максіма Багдановіча
Максім Багдановіч → Максім Багдановіч - Вадзянік
Максім Багдановіч → Патрыятычная лірыка Максіма Багдановіча
Максім Багдановіч → Максім Багдановіч - Страцім-лебедзь
Максім Багдановіч → Максім Багдановіч - Маёвая песня