Даль (Паводле З. Бядулі)

   Туманная даль была пазалочана сонейкам. Месцамі цямнелі хвойныя лясочкі. Высокі ўзгорак упіраўся ў неба. Сонечныя промні залатымі ніткамі сшывалі неба з зямлёю. Луг шырокім абрусам бяліўся на сонейку. Бязмежнае поле ўдалечыні было цёмным. Бліжэй да ўсходу яно станавілася сінім і лёгкім. У бязмежнай далі ўсё навокал злівалася блакітным дымком.
(50 слоў)

Паводле З. Бядулі

Похожие статьи:

Пераказы → Даль (Паводле Я. Коласа)

Казкі Жыцця → Якуб Колас - Даль