Я паціху ішоў па сцяжынцы. Мінуў першыя кар’еры, пабрыў па пахучым палыне. Вырашыў зазірнуць у ельнік. Раптам грыбнікі сюды яшчэ не дабраліся.
Адразу ўспомніў, як некалі мы з бацькам звярнулі ў гэтым месцы са сцежкі і пад самым носам у людзей натрапілі на неруш баравікоў. Ужо праз гадзіну вярнуліся дадому. Маці аж успляснула рукамі ад такой знаходкі. Мы выклалі баравікі на разасланую салому. Мама выпаліла ў печы, нанізала грыбы на пруткі і на бляшанках для булак паставіла сушыцца на гарачы под. А мы зноў пабеглі ў лес.
(89 слоў)
(Паводле А. Камароўскага)
Похожие статьи:
Пераказы → Веснавыя грыбы
Рыгор Барадулін → Рыгор Барадулін - Неруш
Пераказы → Грыбы ў павер’ях
Пераказы → Настасін гай
Пераказы → Неруш