Увага!!! Невялікія апавяданні і вершы пададзены ў поўным варыянце.
Алесь Бачыла
Бачыла Аляксандр Мікалаевіч (02.03.1918, в. Лешніца Пухавіцкага раёна Мінскай вобл. – 04.01.1983, Мінск, пахаваны на Усходніх могілках) – паэт, драматург. Заслужаны дзеяч культуры БССР (1967). Член СП СССР з 1946.
Бацькі Мікалай Міхайлавіч і Ганна Патапаўна – сяляне. Дзяцінства будучага паэта прайшло ў вёсцы. Рана пайшоў у школу, вельмі хацелася навучыцца чытаць. У школе вучыўся добра і без прымусу, таму бацькі вырашылі вучыць сына далей і разам са старэйшым братам адвезлі ў Мінск, дзе жыла бацькава сястра. Так ён пачаў вучыцца ў школе на былой Міхайлаўскай вуліцы насупраць Віленскага рынку. Закончыў сем класаў СШ № 3 і паступіў у педагагічны тэхнікум. У 1934 (у шаснаццацігадовым узросце) быў накіраваны на працу ў Каралішчавіцкую няпоўную СШ, дзе выкладаў беларускую мову і літаратуру. У 1936-1939 працаваў у Сінілаўскай СШ Мінскага раёна. Завочна закончыў Мінскі настаўніцкі інстытут (1939). Восенню гэтага года быў прызваны ў Чырвоную Армію. Служыў старшым пісарам Прыволжскай ваеннай акругі, намеснікам палітрука роты, батарэі Закаўказскай ваеннай акругі (1939-1941). Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны. У 1942 уступіў у КПСС. Сакратар ваенкома штаба арміі ў Іране, на Крымскім фронце (1941-1943), літсупрацоўнік дывізійнай газеты «В бой за Родину!» (Варонежскі, 2-і Беларускі, 1-ы Прыбалтыйскі франты). Пасля дэмабілізацыі, з 1946 працаваў адказным сакратаром «Настаўніцкай газеты», у газеце «Літаратура і мастацтва»; загадчыкам аддзела публіцыстыкі і адказным сакратаром (1946-1951), потым намеснікам галоўнага рэдактара (1952-1957). У 1951 пэўны час быў уласным карэспандэнтам «Литературной газеты» па Беларусі. У 1957-1972 адказны сакратар часопіса «Полымя», у 1972-1978 – старшы рэдактар выдавецтва «Мастацкая літаратура». Узнагароджаны ордэнамі Айчыннай вайны ІІ ступені, «Дружбы народаў», «Знак Пашаны», Чырвонай Зоркі і медалямі.
Друкаваўся з 1934. Памяць франтавых дарог, сумленная праца савецкіх людзей у мірныя дні, пачуццё грамадзянскага абавязку перад Радзімай, народам, патрыятызм, малюнкі роднай прыроды – асноўны змест паэзіі А. Бачылы, у якой асабліва адчуваецца сувязь з народна-песеннай творчасцю. Схільнасць паэта да сюжэтнага верша, які, паводле ўласнага прызнання, ён вельмі любіў, незвычайная напеўнасць радка дазволілі многія яго вершы пакласці на музыку (шырока вядомая песня на словы А. Бачылы «Радзіма мая дарагая»; муз. У. Алоўнікава). Аўтар лібрэта опер «Яснае світанне» (1958, муз. А. Туранкова), «Калючая ружа» (1960), «Калі ападае лісце» (1968), «Зорка Венера» (1970) і аперэты «Паўлінка» (1973, усе на музыку Ю. Семянякі). Аўтар кнігі біяграфічных нарысаў пра Максіма Багдановіча «Дарогамі Максіма». Перакладаў з рускай, украінскай і інш. моў.
Л. М. Гарэлік.
Крыніца: Беларускія пісьменнікі: Біябібліяграфічны слоўнік. У 6 т. Т. 1. Абуховіч – Ватацы / Інстытут літаратуры імя Я. Купалы АН Рэспублікі Беларусь; Рэдкалегія: І. Э. Багдановіч і інш. – Мінск: Беларуская Энцыклапедыя, 1992. – 542 с.
Похожие статьи:
Алесь Бачыла → Алесь Бачыла - Матчына мова
Алесь Бачыла → Алесь Бачыла - Радзіма мая дарагая...
Алесь Бачыла → Алесь Бачыла - Мама