Увага!!! Невялікія апавяданні і вершы пададзены ў поўным варыянце.
Уладзімір Караткевіч - Бацькаўшчына
Ад верша Уладзіміра Караткевіча «Бацькаўшчына» складваецца самыя добрыя і светлыя ўражанне. Адразу ўзгадваецца ўскраек якой-небудзь беларускай вёскі, цудоўныя родныя краявіды, лясы, палі, лугі, хвалістыя рэчкі і блакітныя азёры.
Знаёмыя змалку краявіды нагадалі аўтару мінулы май і мінулыя гады яго маладосці, першае каханне. У паэта абудзіліся самыя розныя пачуцці: радасць, шкадаванне, боль, шчасце, сум, прага жыцця, замілаванне прыродай, салодкія і цяжкія ўспаміны пра падзеі мінулых дзён.
Найбольш дакладна душэўны стан паэта, яго хваляванні і перажыванні перадаюць наступныя радкі верша:
Ледзь прыкметны сумны халадок –
Подых юні ўходзячай маёй.
Паімчаць за ёю наўздагон? –
Хоць і схопіш – усё адно падман.
Нават шкадаванне – дзе яно?
Зноў вясна, і жаль знікае зноў.
О, як добра, як прыгожа жыць!
Мой чароўны беларускі край,
Бацькаўшчына светлая мая!
Найбольш яркія паэтычныя вобразы верша «Бацькаўшчына»:
Бач, хмызы спляліся, як павець,
Светлякі мігцяць, гараць святлей.
Перад тым як звонка ў лозах пець,
Прачышчае горла салавей
Ціха цмокае ў сне рака.
О, як добра, як прыгожа жыць!
Раска, як русалчына луска,
На вадзе ад месяца гарыць.
Дымная сцюдзёная раса – раніцай часта бывае лёгкі туман, які вісіць над расой, прахалоднай і мяккай.
Сумны халадок – часам успаміны бываюць не вельмі добрымі, ад гэтага чалавеку становіцца сумна і самотна, холадна, маркотна.
Прачышчае горла салавей – гэтыя птушкі пяюць звычайна перад самай раніцай, калі многія яшчэ спяць, тут як параўнанне з чалавекам, які прачышчае горла, каб сказаць нешта пасля сну, ці нешта спець.
Весніх паркаў бэзавы туман – у маі цвіце бэз, духмяны і прыгожы, асабліва, калі яго шмат у парках, ён нагадвае туман.
У пачатку верша аўтар перабірае прыемныя сэрцу ўспаміны пра мінулыя дні сваёй маладосці, у якой было ўсяго і радасці, і суму. Такія моманты ёсць у кожнага ў жыцці. Першыя ўражанні, першае каханне, шчасце, узлёт, перажыванні, расчараванне. Паэт смуткуе аб адыходзячай маладосці, але выказвае жаданне жыць і радавацца жыццю нягледзячы ні на што. Ён захапляецца краявідамі роднай зямлі і шчыра прызнаецца ў любві да сваёй Бацькаўшчыны.
Вобраз Радзімы паўстае ў вершы светлым, мяккім, непаўторным, чыстым, таямнічым. Ён прыводзіць гэтыя вобразы, бо Радзіма бачыцца яму менавіта такой – светлай, чароўнай, самай лепшай. Бо гэта чалавек, які бясконца ўлюблёны ў свой край, сваю зямлю.
Похожие статьи:
Уладзімір Караткевіч → Уладзімір Караткевіч - Кніганошы - ГДЗ
Уладзімір Караткевіч → Уладзімір Караткевіч - Чазенія - ГДЗ
Уладзімір Караткевіч → Уладзімір Караткевіч - Лісце каштанаў