Найти на сайте: параметры поиска

Увага!!! Невялікія апавяданні і вершы пададзены ў поўным варыянце.



Рыгор Крушына - Твае вочы

Калісьці глыбока зірнуў табе ў вочы.
Зрабіў гэта добра, ці не?
Твой сонечны позірк – нявінны, дзявочы –
Спалохана ўцёк ад мяне.

Уцёк, а чаму? Маё сэрца гадае,
Гадае даўгія гады.
Твой позірк жыве, дзесьці мне спагадае
I кліча-гукае... Куды?

У тую краіну, дзе мелі спатканьні,
Дзе я захапляўся табой,
Дзе соладка-страшна было ў хваляваньні
I пальцы хрусьцелі мальбой.

Былыя пачуцьці ўвайшлі ў катакомбы.
Мо лепш ня трывожыць сябе?
Тут прывідам, выбухам атамнай бомбы
Твой вобраз паўстаў у журбе.

Зьбянтэжаны позірк – нявінны, дзявочы –
Калісьці уцёк ад мяне...
Навошта-ж цяпер мне далёкія вочы
Прыветна сьмяюцца ўва сьне.

 

Похожие статьи:

Рыгор КрушынаРыгор Крушына - Крушына

Рыгор КрушынаРыгор Крушына - Чалавек

Рыгор КрушынаРыгор Крушына - Секстына

БиографииРыгор Крушына

Рыгор КрушынаРыгор Крушына - Тэрцыны