Пакуль жывеш, развітвайся з жыццём
Штогодна, штогадзінна, штохвілінна,
Твой кожны дзень,
Забраны забыццём,
Лічы сваім найбольшым адкрыццём,
Ты – з дрэва часу
Кволая галіна.
Штодня вядзі з самім сабою бой,
Каб клопаты цябе не пахавалі,
Жыві надзеяй,
Мараю слабой,
Што свет трымаецца
Адным табой –
З ракі ўсёзабыцця – намерам хвалі.
Старайся не ў дзяльбе,
А ў малацьбе,
Каб вымалаціць з цемрачы праменне.
Ляж зморшчынкай
Ва ўсмешцы на ілбе,
Каб недзе ўспомніла жыццё цябе,
У незваротнай вечнасці –
Імгненне.
Похожие статьи:
Максім Багдановіч → Максім Багдановіч - Жывеш не вечна, чалавек...
Леанід Галубовіч → Леанід Галубовіч - Дзяцінства пачынаецца з пытання...
Генадзь Бураўкін → Генадзь Бураўкін - Хто раней...
Сяргей Грахоўскі → Сяргей Грахоўскі - Казкі жыцця
Сяргей Грахоўскі → Сяргей Грахоўскі - Бяссмерце
