Раіса Баравікова - Жыву, і дзякуй, не ў прасторы голай...

Жыву, і, дзякуй, не ў прасторы голай.
Мая душа —скарбонка пачуцця...
Дык што ж ты плачаш, юны мой астролаг,
што тэрміны кароткія ў быцця?

Хай цела —тлен...
Ад тлену не прыбудзе,
ды вырвецца калісь на волю дух!
I што з душы аддаць паспею людзям,
яно і ёсць быцця адвечны рух.

Похожие статьи:

Сяргей Грахоўскі → Сяргей Грахоўскі - Казкі жыцця

Сяргей Грахоўскі → Сяргей Грахоўскі - Бяссмерце

Леанід Галубовіч → Леанід Галубовіч - Дзяцінства пачынаецца з пытання...

Пераказы → Прызначэнне чалавека

Рыгор Барадулін → Рыгор Барадулін - Пакуль жывеш, развітвайся з жыццём...