Азвуцца хутка снегапады.
Пра іх ужо гамоняць ветры.
А мы з табой зіме не рады
у гэты вечар непрыветны.
У час апошняе сустрэчы
засланы вочы ціхім жалем,
пакутліва накрыла плечы
я пры табе пуховым шалем.
Глядзіш адчужана, зласліва –
я для цябе ужо чужая!
На санках снежаньскіх імкліва
да нас расстанне пад'язджае.
Адводжу позірк свой маўкліва
і час зацягваю упарта!
З табою не была шчаслівай,
а без цябе і жыць не варта!
Лягла на твар разлукі боязь,
ды пагляджу ніякавата...
І пакланюся нізка ў пояс,
нібыта ў нечым вінавата.
1978
Крыніца: Баравікова Р. Пад небам першага спаткання. Лірыка, – Мн.: Маст, літ., 1990, – 174 с.
Похожие статьи:
Эдуард Акулін → Эдуард Акулін - Трыялет
Рыгор Крушына → Рыгор Крушына - Твае вочы
Янка Журба → Янка Журба - Каханне
Язэп Пушча → Язэп Пушча - Яшчэ ў юнацкія гады
Анатоль Грачанікаў → Анатоль Грачанікаў - Свяці, кахання чыстая зара!..
