І вера, і вернасць, і вечнасць,
І наш паэтычны туман –
А мо гэта ўсё недарэчнасць
І нейкі сусветны падман?
І гэта крынічнасць, сунічнасць,
Вавёрка, і верас, і бор –
Зялёная сімвалічнасць,
А шчасця ў жыцці недабор.
І хто нам раскажа пра гэта,
Ці быў наш задуманы лёс
На грані крывавых трагедый,
Пад страхам пякельных нябёс?
Ці мы захацелі замнога
У прагнасці лютай сваёй
Ад маці-прыроды, ад Бога,
Ад крохкай натуры людской?
Забылі зямлі прыцягненне
І космасу жудасны лёд.
На розум зышло зацямненне,
Няма ўжо ні мар, ні натхнення:
Ля бездані – мудры наш род...
Мы верым падзеям глыбінным
Жыццё наша не зарасце
Травой.
Яно ў нас павінна
Быць вечна чысцей і прасцей.
1985
Похожие статьи:
Пімен Панчанка → Духоўны свет лірычнага героя ў паэзіі Пімена Панчанкі
Пімен Панчанка → Пімен Панчанка - Зварот
Пімен Панчанка → Пімен Панчанка - Сармацкае кадзіла
Пімен Панчанка → Пімен Панчанка - Вясёлай маланкаю ластаўка бліскае…
Пімен Панчанка → Пімен Панчанка - Сармацкае кадзіла - ГДЗ