Дзе дваццаць год таму назад
Ляжаў дзірван акамянелы –
Расцвіў прыгожы, буйны сад,
Паплыў удаль, як ветразь белы...
Нямала тут вясновых дзён
Папрацавалі слаўна людзі,
Каб кожнай яблыняю ён
Усхваляваў нам сёння грудзі.
Ён так святло сваё разліў,
Глядзіш, нацешыцца няможна...
...А ты хоць дрэва пасадзіў? –
Няхай сябе спытае кожны.
Похожие статьи:
Уладзімір Караткевіч → Уладзімір Караткевіч - Дрэва вечнасці
Алесь Разанаў → Алесь Разанаў - Дрэва
Пераказы → Яблынька-дзічка
Мікола Мятліцкі → Мікола Мятліцкі - Я дрэву сказаў...
Пераказы → Таполя