– Каб збавіцца мне ад душэўных ран,
Забыць мне трэба пра Афганістан,
Пра славу і няславу ў той вайне,
Пра маладосць у цынкавай труне.
– Каб збавіцца мне ад душэўных ран,
Забыць мне трэба пра чарнабылян,
Кім сталі ўсе мы на зямлі айчыннай,
I выміраем ад жуды злачыннай.
– Каб збавіцца мне ад душэўных ран,
Забыць мне трэба пра ганебны зман,
Якім людзей аблутваць не зракліся
Халопы нават і пасля Тбілісі.
– Каб збавіцца мне ад душэўных ран,
Насыпаць трэба волатны курган
На ўсё, што знаем пра сябе сягоння,
Пра нашы Курапаты і Пагоню.
– На волатны курган сядаў груган.
Хто ўмёр – маўчаў,
Жывы – нямеў ад ран.
А гнеў патрабаваў крыві за кроў.
Крый Бог нам абяспамяцець ізноў!
1989
Похожие статьи:
Ніна Мацяш → Ніна Мацяш - Запозненаю дзікаю ажынай...
Ніна Мацяш → Ніна Мацяш - Бязладная размова
Ніна Мацяш → Ніна Мацяш - Незалежнасць
Ніна Мацяш → Творчасць Ніны Мацяш
Ніна Мацяш → Ніна мацяш - Дажджынка