Увага!!! Поўны змест
Стаялі апошнія сонечныя дзянькі. Каб пагушкацца ўволю, павесіў павучок арэлі. За іх зачапіўся сухі лісток. Вецер гайдаў яго, калыхаў, як нейкую пярынку.
Захацелася мушцы на павучковых арэлях пагушкацца – села на лісток. Гушкалася, гушкалася – і заснула. Спалохаўся павучок: «Што з ёю? Можа, кепска мушцы стала?» Пабег, ускараскаўся па тонкай павуцінцы да таткі, старога павука, які непадалёк плёў сетку: можа, каму яшчэ на гамак спатрэбіцца?
Выслухаў ён павучка дый кажа:
– Дурненькі ты! Яна проста заснула. Блізка халады, зіма. А мухі перад зімою засынаюць. Толькі мушка з халадамі замерзнуць можа. Дык перанясём яе з арэлямі ды лістком туды, дзе цяплей. Вунь у тое дупло, дзе вавёрачка зімаваць сабралася. Думаю, яны паладзяць, і мушцы ў яе дупле месцейка знойдзецца.
Узрадаваўся павучок, кінуўся здымаць арэлі. Шкада, што не пагушкаўся колькі хацеў. Але ж і санлівай мушкі шкада. Загіне – хто ж тады будзе зумкаць яму вясною, калі ён возьмецца ткаць свае першыя павуцінкі?
Похожие статьи:
Міхась Чарняўскі → Міхась Чарняўскі - Вогнепаклоннікі
Мікола Чарняўскі → Мікола Чарняўскі - «Акадэмія»... на колах
Мікола Чарняўскі → Мікола Чарняўскі - Ёлка
Мікола Чарняўскі → Мікола Чарняўскі - Вясёлка над полем
Мікола Чарняўскі → Мікола Чарняўскі - Змайстравалі сані
