Найти на сайте: параметры поиска

Увага!!! Невялікія апавяданні і вершы пададзены ў поўным варыянце.



Мікола Чарняўскі - Кастрычнік

Завіруха залатая
З дрэў лістоту абмятае.
Рассцілае дываны,
Дзе ні глянь –

Ляжаць яны.


Ты пазыч мне, клён, клён,
Свой убор да летніх дзён.
Ён такі залаты –
Адвяду ў ім халады.

Прыйдзе шчодрая вясна –
Верне твой убор яна.
Пачакай, бяроза, трошкі, –
Дай лісця свайго тры ношкі.

Дай лісця свайго ты трошкі –
Я рабінцы ўкрыю ножкі.
 

Дай, асіннік, лісце, дай,
Што зраблю з ім – не пытай:
Вогненнае, быццам медзь,
Будзе ўзімку траўку грэць...

Прыйшлі Пакровы:
"Ці ўсе да зімы гатовы?.."
Апусцелі ніва, луг,
Гул работ на іх прыглух.

Перабраліся дары
З град у хаты, на сталы.
Лён трашчыць, ляціць кастрыца:
"Хто ўкалоцца не баіцца?.."

Трэ, ляскоча церніца:
"Лён кашуляй вернецца..."
Заміргалі ў небе зоркі:
"Не забылі пра вячоркі?.."

 

Похожие статьи:

Мікола ЧарняўскіМікола Чарняўскі - Ёлка

Мікола ЧарняўскіМікола Чарняўскі - «Акадэмія»... на колах

Мікола ЧарняўскіМікола Чарняўскі - Вясёлка над полем

Мікола ЧарняўскіМікола Чарняўскі - Змайстравалі сані

Міхась ЧарняўскіМіхась Чарняўскі - Вогнепаклоннікі