І хмарным вечарам, і ўранні –
Заўжды, як срэбра, плынь мая.
Хто замаркоціцца, прыстане, –
З глытком вады
Дам сілу я.
Журчу, жвірком шуршу, вірую –
Такі мой лёс,
Такі мой плёс.
Дзе чысціню сваю бяру я?
У рос,
У зорак,
У нябёс.
Здалёк чуваць мой спеў вясёлы,
Ён звонкі ў спёку і ў мароз.
Дзе я бяру свой спеў, свой голас?
У траў,
У птушак,
У бяроз.
З глыбінь да сонца шлях прабіла,
Каб рады людзі мне былі.
Дзе я ўзяла такую сілу?
У роднай матухны-зямлі.
Жыць буду я, бо я – крыніца!
Квітнець зямлі,
Рунець вясне!
Бяру я сілу –
У зямліцы,
Зямля ж і людзі –
У мяне!..
Похожие статьи:
Міхась Чарняўскі → Міхась Чарняўскі - Вогнепаклоннікі
Мікола Чарняўскі → Мікола Чарняўскі - Вясёлка над полем
Мікола Чарняўскі → Мікола Чарняўскі - Змайстравалі сані
Мікола Чарняўскі → Мікола Чарняўскі - Ёлка
Мікола Чарняўскі → Мікола Чарняўскі - «Акадэмія»... на колах
