Найти на сайте: параметры поиска

Увага!!! Невялікія апавяданні і вершы пададзены ў поўным варыянце.



Максім Гарэцкі - Максімава зязюля

Увага! Поўны змест

   Пуста мне ў дарозе. Ні душы...
   Лес і лес. Кедры, лісцвянкі, бярозы, малады параснік, кусты каля балот.
   І не сказаць, каб усё гэта было вельмі пышна, густа ці наогул прыгожа. Звычайны лес, часам даволі рэдкі і нават дробны.
   А галоўнае – нейкая адвечная маўклівая нуда пануе тут і гняце думкі і пачуццё. І птушак не чуваць. Толькі зрэдку тарабаніць жаўна.
   Вось я выходжу на большы прагал, зелянейшы ад бяроз на яго ўскрайках, – дзесьці далёка і неяк асабліва сумна закукавала сібірская зязюля.
   – Ку-ку ! Ку-ку!
   І мне ўспомніліся яго сумныя вершы:
   – Не кувай ты, шэрая зязюля!..
   Ці прылятае яна, шэрая, там, у Крыме, пакукаваці яму?
   І дзе будзе маё апошняе прытулішча?
   Можа тут, у Сібіры, – як і яму, на далёкай чужыне?
   І колькі, колькі нас, хадакоў і перасяленцаў, слухалі тут гэта сумнае кукаванне, прыгадваючы сабе бары мілае далёкае бацькаўшчыны?

Похожие статьи:

Пераказы, дыктантыЗязюльчыны слёзы

Пераказы, дыктантыНахабная зязюля

Пераказы, дыктантыЗязюльчыны слёзкі

Максім БагдановічМаксім Багдановіч - Не кувай ты, шэрая зязюля...

Эдуард ВаласевічЭдуард Валасевіч - Зязюльчын сынок