Ходзіць Май па гаі ды на скрыпачцы грае, а вакол яго птушкі на розныя галасы спяваюць. Радасна ім, што вярнуліся з выраю на радзіму, што ўсё вакол цвіце, зелянее... Адзін дрозд маўчыць.
– А ты чаму не спяваеш? – здзівіўся Май.
– Я спяваў бы... – сумна адказаў дрозд. – Ды песня мая непрыгожая: цінь-цілінь – і ўсё. Можа, мне ў другіх птушак павучыцца?
– Што ж, павучыцца можна. Ды толькі глядзі, каб сваёй песні не забыў.
Але дрозд ужо не чуў таго, што сказаў Май. Паляцеў да шпакоўні.
– Шпачок-браток, навучы мяне спяваць!
– Калі ласка, паўтарай за мной.
Паўтарыў дрозд шпачыную песню і паляцеў далей.
Высока ў небе жаўрук вызвоньвае. Дрозд – да яго:
– Братка, навучы мяне спяваць па-твойму!
– Калі ласка, вучыся, як маеш ахвоту!
Праспяваў дрозд услед за жаўруком некалькі яго пераліваў – добра выходзіць!
Чуе – ластаўка шчабеча. Ды так звонка, так залівіста...
Пераняў дрозд і ластаўчын спеў.
Пасля да салаўя паляцеў.
А салавей на ўвесь гай расспяваўся. Дрозд сеў побач на чаромсе, слухаў, слухаў– і раптам як зацухкае сам! Ну зусім як салавей.
– Навучыўся! – Зарадаваўся дрозд. – Калі я ўжо і салаўём пяю, дык мне больш вучыцца не трэба!
Прыляцеў ён да сваёй вербалозіны, пакалыхаўся на ёй і давай спяваць. Што гэта быў за спеў! То шпаком пасвішча, то жаўранкам зазвініць, то ластаўкай зашчабеча, то салаўём зацухкае, а сваёй песні і не ўспомніў.
Паслухаў дразда Май і кажа:
– Ох і майстар! Чужое пераняў, а сваё дзе? Забыўся?
Так і спявае дрозд з таго часу на ўсе птушыныя галасы і ўсё чужыя песні... І завуць яго людзі за гэта драздом-перасмешнікам.
Похожие статьи:
Пераказы → Галінка каліны ў лётным планшэце
Янка Купала → Янка Купала - Явар і каліна
Клаўдзія Каліна → Клаўдзія Каліна - Зімовы Дуб
Клаўдзія Каліна → Клаўдзія Каліна - У студзеньскую ноч
Пераказы → Перасмешнік