Найти на сайте: параметры поиска

Увага!!! Невялікія апавяданні і вершы пададзены ў поўным варыянце.



Кандрат Крапіва - Мурашка і Жук

Раз летнім днём цераз дарогу
Мурашка пруцік валакла
Ды прыпынілася была,
Чакаючы сяброўку на падмогу.

I гэтым часам

Пачуўся нейкі гук,
Як бы спяваў хто басам,
А з гукам сеў паблізу Жук.
Глядзіць Мурашка палахліва:

Што за дзіва!

Такі бліскучы ягамосць –
Наставіў вусы ці то рогі,
Ідзе паважна ўдоўж дарогі,
Пагардліва наўкола пазірае,
Адзенне тое лакам ззяе –

Ці не замежны госць?

– Ну што, малеча, цяжка
– Цягнуць такое на гарбе? –
– Прамовіў Жук, заўважыўшы Мурашку.
– А мы працуем на сябе.
– Ды чуў... Пра гэта ўсюды трубяць.
– Павага, слава, чэсць!
– Хто не працуе, той не есць.
– Давай, давай! Работа дурняў любіць.
– Без працы хіба можна жыць?
– Працуй. А мне на ліха праца?
– I без яе як мае быць
Магу я смачна есці, піць,
Па модзе апранацца,
А слава... Што мне слава!

– Ці-ка-ва.

– Калі цікава, дык хадзем,

Я пакажу ахвотна,

Дзе я жыву і што я ем,
Якім я водарам дышу,
Як час праводжу бесклапотна
I на гарбе цяжару не нашу.
I ты жыццё мо перайначыш,

Як гэта ўсё пабачыш.
Да мэты прасцяком

Паўзе Мурашка за Жуком:
Хоць вокам глянуць на той рай –

На Жукавы палацы.

Мо праўда ёсць на свеце край,
Дзе можна жыць без працы.
Жук важна крочыць перадом,

За ім Мурашка сціпла.

Жук ганарліва: – Вось мой дом!

I тут... Мурашка ўліпла,


Такі ж не мелюць языком,
А праўду кажуць людзі:
Як папаўзеш ты за Жуком,
Дык апынешся ў брудзе.


1964

 

Похожие статьи:

ПераказыМурашкі

Кандрат КрапіваКандрат Крапіва - Махальнік Іваноў

БиографииКандрат Крапіва

Кандрат КрапіваІдэйная накіраванасць камедыі Кандрата Крапівы "Хто смяецца апошнім"

Кандрат КрапіваКандрат Крапіва. Хто смяецца апошнім. Аналіз твора