Еўдакія Лось - Мне ўсё цяжэй развітвацца з людзьмі...

Мне ўсё цяжэй развітвацца з людзьмі,
З якімі лёс хаця на дзень братае...
Хоць упадзі балючымі грудзьмі
На роўны след, што вецер замятае.

Раней такіх пакугаў не было.
Ды я на іх ніколькі не сярдую:
Напэўна, сэрца ўмеласць набыло
Цаніць братэрства і любоў людскую.

1962

Похожие статьи:

Еўдакія Лось → Еўдакія Лось - Казка пра ласку

Еўдакія Лось → Еўдакія Лось - Маці

Еўдакія Лось → Еўдакія Лось - Зайчык-выхваляйчык

Еўдакія Лось → Еўдакія Лось - Уцякач

Еўдакія Лось → Жыццёвы і творчы шлях Еўдакіі Лось