Не ўгонішся ніяк за часам
Ні цягніком,
Ні на кані.
Зноў разбрыліся самапасам
Табе адведзеныя дні.
За ўсім адразу не паспееш,
Жыццё, як воблачка, сплыве.
I валасоў, брат, не пасееш
На аблыселай галаве.
I шчасця хітрую жар-птушку
Не зловіш за агністы хвост,
Як ні прыладжвай ёй кармушку,
Як ні бяжы за ёй наўпрост...
Усё будзённей і звычайней,
Усё прасцей і весялей.
Не варта кідацца ў адчаі,
Калі ты сёння не ў сядле.
Жыві сваёй галоўнай працай.
Трымайся даўніх добрых вех...
А што за часам нам не ўгнацца,
Дык гэта ўжо такі наш век...
1969
Похожие статьи:
Сяргей Грахоўскі → Сяргей Грахоўскі - Бяссмерце
Леанід Галубовіч → Леанід Галубовіч - Дзяцінства пачынаецца з пытання...
Пераказы → Прызначэнне чалавека
Сяргей Грахоўскі → Сяргей Грахоўскі - Казкі жыцця
Рыгор Барадулін → Рыгор Барадулін - Пакуль жывеш, развітвайся з жыццём...