Прыйшла вясна, снягі расталі,
і птушкі ў пушчы засвісталі.
Барсук зірнуў з нары глыбокай.
– Праспаў зіму! – крычыць сарока.
– Скажы, аднак, – барсук пытае, –
калі ж яна зноў завітае?
– Як толькі нагуляеш тлушчу,
тады і снег засыпле пушчу.
Барсук да ежы так ахвочы:
палюе нават сярод ночы.
Яшчэ не выпадзе снег белы –
ён ляжа ў спячку, растаўсцелы.
Сарока ж не дае праходу:
– Барсук зімы не бачыў зроду!
Похожие статьи:
Ян Баршчэўскі → Белая Сарока
Пераказы → Сарока-нянька
Віктар Гардзей → Віктар Гардзей - Сарочына цырульня
Пераказы → Сарока-белабока
Віктар Гардзей → Віктар Гардзей - Лясная трывога