Васіль Зуёнак - У люстэрку Свіцязі

Дубоў града і ў градабой і ў замець
Харугвы непакорныя калыша.
Замкі вякоў на замкавым узвышшы
Вартуюць ад няверцаў нашу памяць.

Нішто блакіт высокі не запляміць –
У згодзе ён са свіцязянскай цішай,
І зорныя санеты неба піша
Рукой Міцкевіча, каб дух ліцвінскі ўславіць.

Сівыя курганы паданні сняць:
Каб сцвердзіць край, Міндоўг шыхтуе раць
І стольны горад праз вякі бароніць...

Навагрудак... Званы зямлі звіняць
І сэрца акрыляюць нашы сёння,
Як рэха несмяротнае Пагоні...

Похожие статьи:

В → Вянок санетаў

Максім Багдановіч → Максім Багдановіч - Санет (Замёрзла ноччу шпаркая крыніца...)

Максім Багдановіч → Максім Багдановіч - Санет (Паміж пяскоў Егіпецкай зямлі...)

С → Санет

Янка Купала → Янка Купала - Для зямлі прадзедаў маіх...