Найти на сайте: параметры поиска

Увага!!! Невялікія апавяданні і вершы пададзены ў поўным варыянце.



Анатоль Грачанікаў - Зоры спяваюць

1

Палохае мяне гадзіннік пясочны,
Стрэлка секундная,
Дванаццаты ўдар апоўначы,
Тэлефонны званок сярод ночы.
Выгнаннікам адчуваю сябе
У натоўпе вялізным
І кожнаму стрэчнаму рады
Дзе-небудзь у лесе ці ў полі.
 

2

Яшчэ ўчора, табой аблашчаны,
Меў я крылы, і зоркі, і неба,
Меў цябе і сонца.
Птушкі адляцелі ў вырай.
Хмары пахмурныя вяшчуюць ноч.
...Як цяжка быць вязнем
Сваіх успамінаў!
 

3

Адпачнём з дарогі.
Дойдзем толькі
Вунь да таго ўзгорка,
Што падпірае зорнае неба.
Распалім касцёр –
Хай пагрэюцца зоркі.
Самую сквалчэлую, як птушанятка,
За пазухай адагрэю.
 

4

Чуеш, спяваюць зоры,
Якія дзіўныя галасы
У гэтым нябесным хоры!
Журлівыя, светла-звонкія,
Натомленыя, як дзіцячыя, – тонкія.
Самотныя, бесклапотныя,
Радасныя, гаротныя.
Чуеш, спяваюць зоры.
Якія дзіўныя галасы
У гэтым нябесным хоры!
 

5

Крылы свае адагрэўшы на ўзгорку,
Як дзікія галубы, пырхнулі зоркі.
Пырхнулі зоркі і ў небе расталі,
А нашу журбу з сабою не ўзялі.
Пойдзем, каханая, сцежкай надрэчнаю,
Недзе пад вечар нагонім зоры.
Пойдзем, каханая, першаму стрэчнаму
Скажам: «Дзень добры!»

 

Похожие статьи:

ПераказыЗямля круглая

Язэп ПушчаЯзэп Пушча - Зоры мітусяцца, свецяць

ПераказыКупальскія светлякі

ПераказыСузор’і

Уладзімір ДубоўкаУладзімір Дубоўка - Ноч на Прыпяці і казка пра зоркі