Найти на сайте: параметры поиска

Увага!!! Невялікія апавяданні і вершы пададзены ў поўным варыянце.



Аляксей Пысін - Іван-чай

Вабіць незнаёмая дарога,
І сабе ты скажаш: прыкмячай.
А калі дарог на свеце многа,
Друг мой, Іван-чай?
 
Ды тваіх, смаленскіх, не забуду
У снягах, дажджах і сіняве.
Тройчы адбівалі вёску Буду,
Тройчы паміралі за яе.
 
А пад Будай – хлопцы пахаваны,
А пад Будай – многія сябры.
Аляксеі, Віктары, Іваны...
Гліна коўзкая. Падзол сыры.
 
Узышлі травой і гарыцветам,
Узышлі на радасць ці жальбу?
Вунь Іван стаіць па-над кюветам,
Галавой ківае: «Вось жыву.
 
Не здзіўляйцеся, што ўвесь чырвоны;
Восем куль было – крывёю сцёк.
Скора восень. Каркаюць вароны.
Жоўты каля ног маіх лісток.
 
Хочаш – пачастую нашым чаем,
Я ж цяпер навекі вадахлёб».
Не, Іване, з чаем – пачакаем,
Закурыць не лішне нам было б.
 
Мы цыгарку скруцім па-былому,
Пусцім шызы дым на правады.
Першая зацяжка – мне, жывому,
Бо занадта ў сэрцы гаркаты.
 
Чырвань, чырвань, колер праваты...
 
1964

 

Похожие статьи:

Аляксей ПысінТворчасць Аляксея Пысіна

Аляксей ПысінАляксей Пысін - Домскі арган

Аляксей ПысінАляксей Пысін - Туман

Аляксей ПысінАляксей Пысін - Пісьмо птушак

Аляксей ПысінАляксей Пысін - Забыта многае ў жыцці...