Каля Юр'ева
дол павораны –
каля Юр'ева
норы ворага...
Бор абрушаны б'е таранам –
курчы рыбіныя без ракі,
і пульсуюць кастры мембранна:
навастрыліся крыжакі.
Занавесаю:
эсты – нехрысты –
навісае злавесны змест.
Вячка Полацкі,
дзвінскім нерастам
сярод нератаў
твой пратэст.
Шчыт тутэйшых
прад сутарэннем...
Светліць зорка тваю вяху:
замахнулася пакарэнне –
Вячка. Полацкі на шляху.
Па-за Юр'евам не працягі –
зеўраць чорныя рубяжы...
І цвярдзей,
як даюць прысягу, –
паміраючы, не чужы.
Непярэйдзены сэнс –
ні сведак,
ні надзей і раскол па сцяне –
на замах пераможны: гэтак!
Адгукнуцца крыштальным: не!..
Не зачэпяць:
на выезд віза –
нецярплівы капыт каня...
Ды нязгодна скразніць,
пранізваючы,
безназоўная глыбіня.
Уцалець ад ліхой навальніцы...
адступщца
ў жыццё і ад’езд...
белым светам наўзмах засланіцца... –
светлы позірк і смелы жэст –
у сваёй і чужой Айчыне
немагчымае быць нічыйным,
немагчымае
і пратэст.
Распрастаешся ты на доле –
па жыцці,
па бядзе,
па вайне...
Але ўкладзена неадольная,
Вячка Полацкі, сіла ў «не».
Похожие статьи:
Алесь Разанаў → Алесь Разанаў - Вецер
Алесь Разанаў → Творчасць Алеся Разанава
Алесь Разанаў → Алесь Разанаў - Радзіма
Алесь Разанаў → Алесь Разанаў - Арышт Кастуся Каліноўскага
Алесь Разанаў → Алесь Разанаў - Рагнеда