З суседзямі падзелішся скарынкаю.
Адно не ўмееш з торбаю прасіць.
Як ластаўка,
з падстрэшша рук Скарынавых
Тваё крыляла слова па Русі...
Ты бласлаўляла даланёй кляноваю
Сваіх сыноў.
Слязамі дабяла
Бяліла лён на світку Каліноўскаму
I ў сны Ўрублеўскага ты Нёманам плыла...
Зеленакосымі, тугімі сеткамі
Злавіла Свіцязь юнакоў спакой.
Хоць ён пабраўся з песняю суседскаю,
Але вяснянкі не забыў тваёй...
Люблю цябе
у веснавых праталінах,
У белай хустцы маладых снягоў.
Як на грыбы,
багата ты на таленты –
Пільней глядзі і нерушы знаходзь.
Радзі, зямля, ты –
шчодрая і сціплая.
Каб толькі маразоў не знала рунь!
Імя тваё нашчадкам з нетраў выплыве –
Сівых стагоддзяў рэха:
– Бе-ла-русь!..
Похожие статьи:
Пераказы, дыктанты → Скарбы нашай Радзімы
Алесь Бачыла → Алесь Бачыла - Радзіма мая дарагая...
Алесь Разанаў → Алесь Разанаў - Радзіма
Янка Купала → Тэма народнага жыцця і любоў да Радзімы ў творчасці Янкі Купалы
Пераказы, дыктанты → Ганарымся Бацькаўшчынай
