Вітаю працай кожны дзень
І адчуваю, што з гадамі
Мне хочацца любіць людзей
Усё мацней, усё адданей.
Удалеч шлях жыцця вядзе.
Бялеюць дні. Чарнеюць ночы.
Мне хочацца любіць людзей,
Тых, што са мною побач крочаць.
З адных крыніц я п’ю ваду,
Адно заўжды мне свеціць неба.
З людзьмі жыву, з людзьмі іду,
І лепшай радасці не трэба.
Усе яны – мая радня.
І з імі помню я заўсёды:
Народ мой вечны, як зямля,
Я – зерне у глыбіні народа.
Похожие статьи:
Пераказы, дыктанты → Душа народа
Якуб Колас → Якуб Колас - Народ у трылогіі «На ростанях». Вобразы сялян-палешукоў
Васіль Зуёнак → Васіль Зуёнак - Будучыня
Юрась Свірка → Юрась Свірка - Верны крэўнаму брацтву
Якуб Колас → Служэнне народу — асноўны абавязак мастака. Паэма «Сымон-музыка»
