Васьмірадковік — верш з васьмі вершарадоў, завершаных па метрычнаму, інтанацыйна-сінтаксічнаму малюнку і па думцы.
Рыфмоўка васьмірадковіка можа быць такой жа разнастайнай, як і рыфмоўка васьмірадковай страфы. Аднак найчасцей ён складаецца з двух катрэнаў (падчас нават аддзеленых графічна) або з шасцірадкоўя і двухрадкоўя, цесна звязаных інтанацыйна і сінтаксічна, што яшчэ больш падкрэслівае сэнсавае адзінства твора.
Васьмірадковік звычайна мае характар медытацыі, філасофскай развагі. Першая палова васьмірадковіка, як правіла, — гэта вобразная канстатацыя факта, нейкае сцвярджэнне, тэзіс, другая — абагульненне, выснова, антытэзіс і вывад. Гэтым вершам шырока карыстаўся аварскі паэт Р. Гамзатаў (кніга «Восьмистишия»). Да яго нярэдка звярталіся і беларускія вершатворцы — Максім Танк, Пятрусь Броўка, А. Пысін і інш. Ніл Гілевіч, у прыватнасці, выдаў кніжку вершаў, цалкам напісаную васьмірадковікам («Актавы»). Вось узоры сучасных васьмірадковікаў:
Калі каханне абвянчае
Жаданай згодай маладых,
Свайго сумлення не хавае
Яно ад позіркаў чужых.
А звяжа шлюбам маладая
Сябе з нялюбым і старым,
Свайго сумлення не схавае
Яна за прозвішчам чужым.
(Аркадзь Куляшоў)
А страціць годнасць — невыносна,
Які б ні быў там дабрадзей...
Глядзіце знізу ўверх на сосны,
На воблакі.
Не на людзей.
А калі вас уздыме слава,
Аб гэтым думайце радзей...
Глядзіце зверху ўніз на травы
Ці на ваду.
Не на людзей.
(Пімен Панчанка)
Жыццё маё ў двухколерным свячэнні,
Як доўгі фільм. Я — аўтар і глядач.
Перада мною пошукі, здзяйсненні
І кіламетры сумныя няўдач.
І ў чымсьці каешся пасля аглядкі,
І знойдзеш чым сумленне суцяшаць.
Відаць, не першы ты, хто ўсе выдаткі
Хацеў бы на мінулае спісаць.
(Аляксей Пысін)
