(1793-1846)
Паэт, перакладчык, выдавец, фалькларыст. Нарадзіўся ў вёсцы Гайна Лагойскага раёна Мінскай вобласці. Скончыў Мінскую гімназію і Віленскі ўніверсітэт. Быў членам літаратурна-грамадскага таварыства шубраўцаў. Выкладаў у Свіслацкай і Віленскай гімназіях. У 1818-1822 гг. — рэдактар часопіса «Віленскі штотыднёвік», у 1826-1828 гг. — віленскі цэнзар. У 1835-1843 гг. выдаваў часопіс «Адбіткі і навуковыя разгляды». Выдаў зборнік «Выбар розных жанраў паэзіі» (1818). Аўтар одаў «Шчасце і мір» (1812), «Да Яна Снядэцкага» (1819), «Гарадніца», ода, прысвечаная памяці Антона Тызенгаўза» (1820), «Дабрачыннасць» (1823), лірычнай сцэнкі «Агар у пустыні» (1830). Перакладаў на польскую мову творы Г. Дзяржавіна. Шыдлоўскаму прыпісваецца аўтарства артыкула «Вясельныя абрады вясковага люду ў Мінскай губерні Барысаўскім павеце Гаенскай парафіі, назіраныя ў 1800, 1801 і 1802 гадах з некаторымі песнямі і нотамі», апублікаванага ў часопісе «Віленскі штотыднёвік» (1819, т. 7, № 130, 132) і паўторанага ў працах Я. Тышкевіча, П. Шэйна, О. Кольберга і ў фальклорным зборніку «Вяселле» (1978). Паводле іншых звестак, аўтар гэтага артыкула З. Даленга-Хадакоўскі.
А. Мальдзіс
