На хвалях ранку – нібы ў яліку, –
А колькі сонца пасля ліўня! –
Дажджынка коціцца па яблыку
I вось сарвецца зараз, згіне!
А ў ёй – палова неба сіняга,
Крыло ўрачыстае вясёлкі,
I гай бярозава-асінавы,
Што прытуліўся да пасёлка.
I два камбайны – два караблікі –
На фоне яркага бяздоння.
...Зрываецца паўсвету з яблыка
I мне – ў далоні.
Похожие статьи:
Ніна Мацяш → Творчасць Ніны Мацяш
Ніна Мацяш → Ніна Мацяш - Бязладная размова
Ніна Мацяш → Ніна Мацяш - Незалежнасць
Ніна Мацяш → Ніна Мацяш - Запозненаю дзікаю ажынай...
Ніна Мацяш → Ніна Мацяш - Калыханка маме
