Ва ўсе часы хлеб сімвалізаваў дабрабыт, хлебасольства, гасціннасць. На стале ў хаце павінен быў ляжаць хлеб, пакрыты ручніком, які сустракаў і вітаў гасцей. Хлеб гатавалі звычайна на тыдзень. Рашчынялі яго ўвечары перад тым днём, у які пяклі. Жытнюю муку сеялі праз сіта і сыпалі ў дзежку. Дадавалі вады, размешвалі, атрымліваючы не вельмі густое цеста. Каб цеста ўкісла і добра падышло, дзежку накрывалі векам, а зверху прыкрывалі яшчэ якой-небудзь адзежынай і ставілі на ноч у цёплае месца. Квасілі цеста з дапамогай рошчыны, невялікага кавалачка цеста, пакінутага на дне дзежкі ад папярэдняй выпечкі.
Раніцай у цеста сыпалі муку, дадавалі солі і кулакамі мясілі. Каб цеста добра адставала ад рук, рукі перыядычна змочвалі вадой. Калі цеста рабілася цягучым і не прыставала да рук, значыць, яно было вымешана належным чынам. Яго зноў пакідалі ў дзяжы, каб вырасла, што звычайна адбывалася праз паўтары ці дзве гадзіны, калі месца было цёплым, а дзяжа добра накрытай.
(149 слоў)
Т. Навагродскі
Похожие статьи:
Пераказы → Хлеб для партызанаў
Пераказы → Хлеб (Паводле Б. Сачанкі)
Янка Брыль → Янка Брыль - Сірочы хлеб
Пераказы → Хлеб (Паводле В. Цітова)
Пераказы → Вытаптаны хлеб