Той вясенні дзень быў асабліва ціхі, чысты. Уранні прашумеў кароткі цёплы дождж, і цяпер усё вакол блішчала...
Салдаты вылазілі з бліндажоў, хадзілі па лесе, які пах дажджом. Як не хацелася ў тыя хвіліны, каб чый-небудзь стрэл разарваў гэты мірны спакой!
Я стаяў у акопе і глядзеў на другі край лугу. Каля варожай траншэі раптам падняўся немец. Вось ён скокнуў цераз бруствер і спакойна выйшаў на луг. Спыніўся, прысеў, усміхнуўся. Праз хвіліну ў яго руцэ чырванеў пучок медуніц.
І тут я ўспомніў, што дзесьці наперадзе ляжыць снайпер Каця Махневіч. І ўпершыню за вайну я спалохаўся за жыццё немца. А той, не спяшаючыся, быццам яго асцерагала ад смерці сама вясна, улез у акоп і знік за брустверам...
У прыцемках, калі ўжо першыя зоркі заблыталіся ў спляценні бярозавых галінак і птушкі сціхлі, у бліндаж зайшла Каця. Рыжаватая, маленькая, яна паглядзела на ўсіх вінаватымі вачыма, паклала на стол букецік медуніц і замест рапарта проста па-дзявочы сказала:
– Вясна якая прыгожая! Аж галава кружыцца.
І ўсе яе зразумелі.
(164 словы)
(Паводле В. Хомчанкі)
Похожие статьи:
Якуб Колас → Якуб Колас - Вясна
Пераказы, дыктанты → Прыход вясны
Пераказы, дыктанты → Абуджэнне
Пераказы, дыктанты → Гуканне вясны
Пераказы, дыктанты → Сустрэча вясны