Былі грамніцы. Гэта пачатак лютага, калі зіма сустракаецца з вясной. Па начах яшчэ трашчаць вострыя маразы і шалёныя завірухі намятаюць снегу па самыя стрэхі. Шэрыя зайцы, прыціснутыя халадамі, нахабна лезуць у сады, у стагі канюшыны, нават у пуні. Галубы і вераб’і забіваюцца пад стрэхі, зашываюцца ў гумны і свірны. Сініцы стукаюць дзюбамі ў вокны, а курапаткі падбягаюць да самых двароў.
Зіма лютуе, злуецца, не хоча ўступаць месца вясне і ўчэпіста трымаецца за зямлю, за дрэвы, за платы, за гладкія вочапы калодзежных жураўлёў. Але вясна наступае ўпэўнена і настойліва бярэ сваё. Як толькі сонца паднімаецца вышэй, на шыферных дахах, ад ветру, злёгку пачынае падтайваць снег. Спачатку пасочыцца па раўчуку маленькі вільготны струменьчык, потым другі, трэці. К поўдню з даху стане паднімацца пара, і заплача зіма, закапае на снег ля ганка буйнымі сярэбранымі кроплямі.
(131 слова)
Паводле В. Дайліды
Похожие статьи:
Кастусь Жук → Кастусь Жук - Снежань
Пераказы, дыктанты → Напрадвесні (Паводле І. Галубовіча)
Кастусь Жук → Кастусь Жук - Беларуская зіма
Пераказы, дыктанты → Хутка зіма
Ларыса Геніюш → Ларыса Геніюш - На каньках