У старажытных майстэрнях пісьма – скрыпторыях – адбываецца падзел працы. Сярод перапісчыкаў вылучаўся той, каму найлепш удаваліся каляровыя ініцыялы, другому – рубрыкі, трэцяму – мініяцюры, чацвёрты набіваў руку, робячы пераплёты. А ўсё гэта разам павышала мастацкі ўзровень кнігі, бо кожную рэч тут рабіў майстар сваёй справы, ды і скарачаўся час выхаду кнігі. А калі якую кнігу трэба было перапісаць асабліва хутка, то яе дзялілі на часткі і раздавалі некалькім перапісчыкам. Перавагі такой сумеснай працы відавочныя. Нездарма ж кажуць, грамада – вялікі чалавек.
Каб убачыць, як даўней «выдавалася» кніга, на момант зойдзем у сярэдневяковую майстэрню пісьма.
Толькі ўмова: не размаўляць. Майстэрня пісьма – гэта пакой цішыні.
(99 слоў)
Паводле А. Клышкі
Похожие статьи:
Пераказы, дыктанты → Мініяцюрная кніга
Пераказы, дыктанты → Кніга на Беларусі
Іван Шамякін → Іван Шамякін - Кнігі
Пераказы, дыктанты → Па матывах твора
Пераказы, дыктанты → Кнігі дапамагаюць падарожнічаць