Найти на сайте: параметры поиска

Увага!!! Невялікія апавяданні і вершы пададзены ў поўным варыянце.



Вясновы пейзаж

   Як слаўна адчуваеш сябе красавіцкім вечарам, стоячы на развілцы палявых дарог і любуючыся з узгорка неабдымным прасторам! Шырокі закат прыгожа акаймоўваецца, накладаючы пурпуровыя фарбы на край лесу.
   Дзе-нідзе яшчэ ляжыць снег, але паводка ўжо адбушавала, пакінуўшы ў нізінах часовыя азёры.
   Звіняць ручайкі ў вячэрняй цішы. Кажуць, што гэта вясна бразгае срэбранымі ключамі, адмыкаючы дзверцы цёплым вятрам. Ляцяць вятры з далёкага поўдня, несучы з сабой неўгамонную веснавую сілу. Скараецца перад ёю зіма, адступаючы ў невядомыя паўночныя далі. Наўздагон ёй імчыцца вясёлая пераклічка пералётных птушак, пяшчотны звон ажыўшых ручайкоў і шэлест маладой зелені, што пачынае шчацініцца на адагрэтых пяшчотнымі промнямі сонца мясцінах.
   Паветра, прасякнутае цеплынёй і пахамі адталай зямлі, крыштальна чыстае.
(111 слоў)

Паводле Т. Хадкевіча.

Похожие статьи:

Пераказы, дыктантыУ жніво

Пераказы, дыктантыПа дарозе да Дзвіны

Пераказы, дыктантыВодбліскі далёкіх бліскавіц

Пераказы, дыктантыСцежкі зубрыныя

Пераказы, дыктантыСкрозь стагоддзі