Як прыемна глядзець на веснавы разліў! Стаіш, бывала, над абрывам і не можаш вачэй адвесці ад воднай прасторы. А вада бурліць унізе, гамоніць, несучы вялізныя сосны і алешыны, вырваныя дзесьці з карэннем. Здараецца, плыве іншы раз дрэва, а на ім – заяц-шарак. Сядзіць, калоціцца ўсім целам, але цярпліва чакае, пакуль дрэва падплыве да берага так блізка, каб можна было скочыць, абсушыцца на сонечнай палянцы. А то, бывае, вужы з лугоў плывуць цэлай чарадою, да высокага берага спяшаюцца, каб у карчэўі ды кустах перачакаць напасце.
Далёка разліваецца Бяроза-рака ўвесну. Яна затапляе лугі на цэлыя кіламетры, і не пазнаць тады яе, не ўгадаць, дзе схавала вада нізкія берагі. Імклівая плынь толькі плешчацца хвалямі, віруе.
А пачне спадаць вада – яшчэ цікавей на рацэ. Тады нізка-нізка над ёю цяжкімі снарадамі пралятаюць дзікія качкі, выглядаючы між залатога лазняку месца для будучага гнязда. I ў такой непралазнай гушчэчы пакладуць яйкі, што ні звер іх не дастане, ні чалавек не забярэцца.
Загудуць, заціўкаюць паплавы на розныя галасы, абудзяцца бусліным клёкатам. Хараство!
(168 слоў)
Паводле М. Ваданосава.
Похожие статьи:
Пераказы, дыктанты → Сіла зямлі
Зялёны лісток на планеце Зямля → Наша вада
Пераказы, дыктанты → Наш каштоўны дар
Янка Маўр → Янка Маўр - Сын вады
Віктар Гардзей → Віктар Гардзей - Каламутная вада
