Найти на сайте: параметры поиска

Увага!!! Невялікія апавяданні і вершы пададзены ў поўным варыянце.



Уладзімір Дубоўка - Часам успомнішся нечакана

Часам успомнішся нечакана,
знічкай ля воч тады мільганеш.
Занізь пурпурна-ліловых караляў,
занізь перлаў на морскім дне...

Помніцца вечар той вельмі доўга:
палкія вочы, хістанне плеч...
Ты мне спявала пра сінюю Волгу,
сэрца не будзе больш смылець.

Згадкі ўзмацняюць нас і гартуюць,
нават спавітыя горкай травой.
Толькі успомню цябе, залатую, –
жоўкне смутак, цвіце супакой...

Хочацца песню табе праспяваць мне
пра Сож, пра Нарач і пра Дзвіну.
Такжа пра тое, што сілы не трацім,
а набываем, каб лёс развінуць...

Толькі далёка ўсё гэта, далёка:
ў песнях нашых – фермато размах...
Вечар на ўзвышшы успёрся на локаць,
рокат ў далінах і далавах...

Зноў ты успомнішся нечакана,
знічкай ля воч зноў мільганеш.
Занізь пурпурна-ліловых караляў,
занізь перлаў на морскім дне...

1925
 


Крыніца: Душа мая тужлівая... : вершы і паэмы / уклад. В. А. Шніп. – Мінск: Маст. літ., 2005. – 303 с. – (Беларуская паэзія ХХ стагоддзя).

 

Похожие статьи:

Уладзімір ДубоўкаУладзімір Дубоўка - Як сінячок да сонца лётаў

Уладзімір ДубоўкаЛірыка Уладзіміра Дубоўкі

БиографииУладзімір Дубоўка

Уладзімір ДубоўкаУладзімір Дубоўка - Часіна ды з сокам рабіны...

Уладзімір ДубоўкаУладзімір Дубоўка - Паляжам мы