Услала пажоўклае лісце дарогі,
Буслам ужо Афрыка цёплая сніцца.
I раптам прыйшла, прыпазніўшыся трохі,
Да нас навальніца.
Варочае восень цяжкія грымоты,
I паляць маланкі апошні свой порах.
А ліўні прыбавілі людзям работы:
Купаецца бульба у свежых разорах.
Чаму страпянуліся ўсе мы так рэзка,
Нібыта з нас кожны вярнуўся кудысьці...
А хмары ўзрываюцца з гулам і трэскам,
I долу ляціць абгарэлае лісце.
Няўжо пераблытала нешта прырода?
Такая нязвыкласць у гэтым вяртанні,
Нібыта з далёкага нейкага года
Прыслала табе маладосць прывітанне.
Похожие статьи:
Пімен Панчанка → Пімен Панчанка - Зварот
Пімен Панчанка → Пімен Панчанка - Сармацкае кадзіла
Пімен Панчанка → Пімен Панчанка - Вясёлай маланкаю ластаўка бліскае…
Пімен Панчанка → Духоўны свет лірычнага героя ў паэзіі Пімена Панчанкі
Пімен Панчанка → Пімен Панчанка - Сармацкае кадзіла - ГДЗ
