Найти на сайте: параметры поиска

Увага!!! Невялікія апавяданні і вершы пададзены ў поўным варыянце.



Міхась Кавыль - Настальгія

Ці пішу штось, ці ў хоры спяваю, –
Спражыць сэрца маё настальгія:
Бачу вобразы роднага краю,
Незабыўныя, дарагія...

Вунь, пад Лысай Гарою матуля
Раз-параз нахіляецца ў жыце...
Там і сёстраў бялеюць кашулі,
А над імі жаўрук у блакіце...

Случ сінявыя хвалі калыша,
Із вады выстаўляе лілеі.
Ў садзе россып вішнёвая вішань,
I антонаўкі ў лісцях бялеюць...

Падканвойны на рэчцы Усуры
Нахіляўся бурштыну напіцца:
У буйных хвалях, як волава, хмурых
Чуў усплёскі случанскіх крыніцаў.

Ў Альпах краскі ірваў “эдэльвейсы”,
Мне здавалася – йрву васілёчкі.
У Парыжы пад Шопэна вальсы
Я кружыўся, ўзіраўся у вочкі

Мадмазэляў, а бачыў Алеську,
Як палескую пралеску...

Настальгія, як здрада ў каханні,
Дапякае й на дзён, сумных, схіле.
Не дае супакою жаданне:
На матулі укленчыць магіле.. .

1990

 

Похожие статьи:

Міхась КавыльЖыццёвы і творчы шлях Міхася Кавыля

Міхась КавыльМіхась Кавыль - Просьба

БиографииМіхась Кавыль

Міхась КавыльМіхась Кавыль - Санет

Міхась КавыльМіхась Кавыль - Сібір