Важак курынай чарады
Фарсісты, хоць не малады,
Такі быў зух,
Што рызыкі хапіла б і на двух,
Як прадзеды яго спрадвеку,
I ён штодзень галёкаў кукарэку:
Перад світаннем, нацямочку,
На седале правёўшы ночку,
Ён звонкі голас падаваў,
Каб, хто жывы, ўставаў.
I – дзіва дзіўнае! – як па сігналу,
Усё навокал ажывала:
Спявалі птушкі у бары,
Тарахкалі ў калгасе трактары,
На ферму да кароў
спяшаліся даяркі, –
У рух прыходзіла сяло,
I сонца, ўстаўшы з-за гары,
Дарыла першы промень яркі.
Тут Пеўню ў галаву прыйшло,
Што гэта ён такую мае ўладу,
Што без яго загаду
I сонца б не ўзышло.
Ну хто б такому даў бы рады?
Натхнёны думкаю такой,
Ён храбра вёў курэй на грады,
Дзе грэблі цэлай талакой.
Калі ж драпежніцкі атрад
Аднойчы шуганулі з град
I цырымоніцца не сталі,
А нават пугай адхвасталі,
Ён гэтага не мог сцярпець
I даў зарок: – Не буду болей пець
Ні досвіткам, ні днём.
Няхай жа ўсё спіць мёртвым сном,
Пакуль я з годзік памаўчу.
Ох, я іх правучу! –
I сеў на седала – вучыць.
Мінае ноч, а ён маўчыць,
Змяняе золак цемру ночы.
I спеў птушыны ўжо гучыць,
А ён заплюшчыў вочы
I маўчыць.
Ужо і сонейка ўзышло,
Усё навокал ажыло.
I злосць і дзіва недарэку:
– Ды як жа так! Без кукарэку?!
Я раіў бы любому чалавеку,
Які часамі рэй вядзе
I не ў курынай грамадзе,
Не захапляцца ўласным «кукарэку»,
Калі ўсе ведаюць напэўна,
Што сонца ўзыдзе і без пеўня.
Похожие статьи:
Эдуард Валасевіч → Эдуард Валасевіч - Сонца і Певень
Вацлаў Ластоўскі → Вацлаў Ластоўскі - Пад старасць адгукнецца
Якуб Колас → Якуб Колас - Храбры певень
Ларыса Геніюш → Ларыса Геніюш - Певень
Анатоль Грачанікаў → Анатоль Грачанікаў - Гусак і Певень
