У завеі — зямля, у завеі — дрэвы, людзі, якія жылі і якія яшчэ не жылі, у завеі,
і я таксама ў завеі...
Дзе яно, мінулае?!.
Дзе яна, будучыня?!.
Дзе яно, сёння?!.
Болей няма на каго наракаць,
болей няма каму дзякаваць — за ўсё што давалася і адымалася, радавала засмучала,
і болей няма каму ведаць, які я добры альбо благі, брыдкі альбо пры гожы, стары альбо
малады...
Адступіў ад мяне белы свет, абступіла мяне белае беспрасвецце.
Похожие статьи:
Алесь Разанаў → Творчасць Алеся Разанава
Алесь Разанаў → Алесь Разанаў - Вецер
Алесь Разанаў → Алесь Разанаў - Радзіма
Алесь Разанаў → Алесь Разанаў - Арышт Кастуся Каліноўскага
Алесь Разанаў → Алесь Разанаў - Рагнеда
