Раіса Баравікова - З-за саду выглянуў прамень...

З-за саду выглянуў прамень
і скача па падушцы.
Ах, прыйдзе, прыйдзе ясны дзень
на радасць весялушцы!
 
А мне ні радасці, ні сну –
твой цень прыліпнуў калькай!
Мо ад таго іду ў вясну
я завадною лялькай.
 
Смяюся, плачу, шчабячу
на даўжыню завода...
I як пакутліва маўчу,
калі між намі згода.

Похожие статьи:

Раіса Баравікова → Раіса Баравікова - Верш да дзяцей

Раіса Баравікова → Творчасць Раісы Баравіковай

Раіса Баравікова → Раіса Баравікова - Жыву, і дзякуй, не ў прасторы голай...

Раіса Баравікова → Раіса Баравікова - Старэюць людзі, дрэвы і кусты...

Раіса Баравікова → Раіса Баравікова - Барбара Радзівіл