Найти на сайте: параметры поиска

Увага!!! Невялікія апавяданні і вершы пададзены ў поўным варыянце.



Васіль Вітка - Хто памагае сонцу

У вясновы доўгі дзень
Так яно папрацавала,
Што, зняможанае, ў цень,
Дзе стаяла, там і ўпала.

I праспала усю ноч
На балоце каля пушчы.
Рада ўстаць – не можа воч
Ні падняць і ні расплюшчыць.

Што рабіць і як тут быць –
Сонца беднае не знае.
Стаў пастух яму трубіць,
Бачыць – не дапамагае.

Стаў ён выганяць кароў –
Ні адна не йдзе на пасту.
Між палёў, лугоў, бароў
Соннае пануе царства.

Не здагадваецца свет,
Што мінула ўлада ночы.
Дзеці снедалі ў абед,
Спалі – хто калі захоча.

I такі пайшоў бязлад,
Што не ўцяміць і старому.
Дзед прывёў унука ў сад,
Калі ўсе пайшлі дадому.

Мамы ў яслі малышоў
Валаклі пасля работы.
Тата ў магазін пайшоў,
Маміны абуўшы боты.

Вучні ўсталі, зноў ляглі,
Бо гадзіннікі стаялі,
Ўсе ж яны па сонцу йшлі,
Пеўні беспрабудна спалі.

Заблыталася ўсё ў той дзень,
Не разблыталася б, мусіць,
Каб на вязе на гняздзе
Не прачнуўся стары бусел.

Выйшаў на шырокі двор,
Глянуў у прастор бясконцы.
Не знайшоў на небе зор,
А над забалаццем – сонца.

Перадаўся буслаў страх
Ад суседа да суседа.
Махануў за птахам птах,
Прыляцелі ўсе да дзеда.

Кожны ведаў, што рабіць.
Глянулі з вяршыні вяза –
Бачаць, сонейка не спіць,
Сонейка ў дрыгве завязла.

Мітусня і валтузня
Не па ўласнай там ахвоце.
Б’ецца, беднае, паўдня,
Ледзьве бачнае ў чароце .

Промень даў нырца – і ўсплыў
На лістку, як на далоньцы.
Падхапіліся буслы
Памагчы усходу сонца.

Падчапілі – паднялі!
Колькі сілы – глянуць люба:
Шар чырвоны па зямлі
Коцяць, аж мільгаюць дзюбы.

Выкацілі на грудок.
Пад нагамі прысак дыша.
Сонейка ступіла крок
I пайшло ўсё вышай, вышай.

Вось смяецца з неба нам,
Шле ласкавыя праменні,
А сябрам сваім – буслам
З пакалення ў пакаленне

Кожнай раніцай яно
Дзякуе за дапамогу –
Не забыла, як вясной
Апалілі птушкі ногі,

А не кінулі ў бядзе
Аднаго з балотам біцца.
Болей сонца ўжо нідзе
Спаць у багну не лажыцца.

Знае, што яму рабіць,
Калі загадзя прачнецца.
Пастуху не варт трубіць –
Раніца ў свой час прачнецца.

Ведайце, сябры мае,
Добрую прывычку мае
Той, хто рана устае –
Сонейку дапамагае.

 

Похожие статьи:

Пераказы, дыктантыГімн жыццю

Максім ЛужанінМаксім Лужанін - На ўсходзе сонца

Якуб КоласЯкуб Колас - Усход сонца

Пераказы, дыктантыСонца не стаіць на месцы

Эдзі АгняцветЭдзі Агняцвет - Галоўны дворнік