I. П. Мележу
Цяжка чарадзе без важакоў...
На Палессі
Пасярод балота
Развітальны танец
Журавоў
У вячэрні час
Перад адлётам.
Зор далёкіх
Чуючы харал,
Скачуць птушкі
Пад напеў ласкавы.
Не трывожаць
Гэты рытуал
Ні звяры самотныя,
Ні травы.
Зводдаль
Знерухомелы важак,
Прыгадаўшы,
Дзе ж сябры былыя,
Дзюбу ўскінуў.
Назірае, як
Скачуць ваяўніча
Маладыя.
Хай паскачуць
Сярод спелых траў.
Месца хопіць
Кожнаму на ўзлессі.
Хай спазнаюць,
Што і ён спазнаў
У халодных высях
Паднябесся.
Гэта не вясельны
Весні хмель,
Гэта развітальны
Танец горкі...
Жураўлісе
Чысціць журавель
Зорамі абвеяныя
Пёркі.
Ён яшчэ
Узніме ўвысь
Касяк.
Покліч кіне
На лугі і пожні.
I не скажа чарадзе
Важак,
Што ў жыцці ён робіць
Круг апошні...
1980
Крыніца: Грачанікаў А. Верасень: Вершы. – Мн.: Маст. літ., 1984. – 142 с.
Похожие статьи:
Янка Брыль → Раман Янкі Брыля "Птушкі і гнёзды". Вобраз Алеся Руневіча
Янка Брыль → Увесь свет — адзін дом (па раману Янкі Брыля "Птушкі i гнёзды")
Янка Брыль → Птушкі i гнёзды. Гнёзды за дымам. Аповесць другая
Янка Брыль → Птушкі i гнёзды. Сцюдзёны вырай. Аповесць першая
Пераказы, дыктанты → Птушкі шчасця
